Ohayo gozaimasu,
Een ding was zeker, vandaag gingen we hoe dan ook fietsen.
Dus na een japans ontbijtje, met ook hier weer dingen waar je de oorspong niet van weet.
Toch geproeft, maar dat is alles. Wel lekker omelet, rijst en miso soep.
Daarna onze trouwe ijzeren rossen bestegen en op naar de eerste plek op ons lijstje: international manga museum of kyoto. Katie keek haar ogen uit binnen, meer dan 50.000 manga boekjes in verschillende talen en verspreidt door het hele gebouw. Daarnaast waren er ook enkele exposities, vooral diegene die gaat over dojinshi (dus amateur mangaka) was erg interesant.
Daarna bij een kindervoorstelling geweest, waarbij door middel van plaatjes een verhaal wordt verteld door een nogal luidruchtige jappaner, die zichzelf erg leuk vond. Maar we begrepen het verhaal wel. Tot slot nog wat manga gelezen (lees: moeder even slapen) en daarna weer doorgegaan naar het volgende.
Kyoto manga museum, en ja het regent
Moeders op de fiets
Katie op de fiets
Een poort bij het keizerlijk paleis
Stenen uit de stenen tuin
Groepsfoto met de vader en dochter
Eerste harley gesignaleerd, maar het personeel wist niet eens wat ze in de etalage hadden staan.
Ons bij elkaar gekochte hutsteltje voor de avond
Een ding was zeker, vandaag gingen we hoe dan ook fietsen.
Dus na een japans ontbijtje, met ook hier weer dingen waar je de oorspong niet van weet.
Toch geproeft, maar dat is alles. Wel lekker omelet, rijst en miso soep.
Daarna onze trouwe ijzeren rossen bestegen en op naar de eerste plek op ons lijstje: international manga museum of kyoto. Katie keek haar ogen uit binnen, meer dan 50.000 manga boekjes in verschillende talen en verspreidt door het hele gebouw. Daarnaast waren er ook enkele exposities, vooral diegene die gaat over dojinshi (dus amateur mangaka) was erg interesant.
Daarna bij een kindervoorstelling geweest, waarbij door middel van plaatjes een verhaal wordt verteld door een nogal luidruchtige jappaner, die zichzelf erg leuk vond. Maar we begrepen het verhaal wel. Tot slot nog wat manga gelezen (lees: moeder even slapen) en daarna weer doorgegaan naar het volgende.
De grote weg gevolgd en naar het imperial palace gegaan. Dit is de plek waar allemaal gebouwen staan binnen grote muren waar de keizerlijke familie gewoond heeft, en regelmatig nog komt.
We moesten eerst ons aanmelden door middel van paspoorten en handtekeningen, om vervolgens binnen te komen. Hier kregen we een gids bij en zijn we langs bijna alle gebouwen gekomen met bijbehorende uitleg. Dit kostte een keer helemaal niks. Vooral de japanse tuin die erbij zit was erg mooi. Alles wordt iedere dag bijgeknipt en geveegd.
Daarna door allerlei straten en door middel van embarmelijke engelse uitleg, heuvels en bergen uitgekomen bij de wereldberoemde stenentuin. Daar is in een tempel een stuk met 15 stenen en daaromheen grind, wat keurig geharkt is. Heel ontspannend, een soort zen tempel.
We moesten eerst ons aanmelden door middel van paspoorten en handtekeningen, om vervolgens binnen te komen. Hier kregen we een gids bij en zijn we langs bijna alle gebouwen gekomen met bijbehorende uitleg. Dit kostte een keer helemaal niks. Vooral de japanse tuin die erbij zit was erg mooi. Alles wordt iedere dag bijgeknipt en geveegd.
Daarna door allerlei straten en door middel van embarmelijke engelse uitleg, heuvels en bergen uitgekomen bij de wereldberoemde stenentuin. Daar is in een tempel een stuk met 15 stenen en daaromheen grind, wat keurig geharkt is. Heel ontspannend, een soort zen tempel.
We zijn hier ook nog in gesprek gekomen met een vader en dochter die uit frankrijk komen. Dus sociaal zijn we zeker. Hier een tijdje mee lopen praten over de reis, en dochter ook helemaal gek van japan. Hier fotos mee uitgewisseld en fijne reis gewenst.
Daarna kwamen we op de terugreis naar onze ryokan nog een enorme daiso tegen (de 100 yen shop) en ook hier liepen we weer met een vol tassie naar buiten. Onze ryokan daarna vrij snel gevonden en op onze kamer lekker gegeten.
Na het eten op de fiets op zoek gegaan naar een game arcade hall, voor een ddr machine voor katie. Met die vier pijlen waar je op danst. Maar helaas nog niet gevonden, moeders bijna overspannen want we moesten voor 12 uur binnen zijn. Maar alles is weer gelukt.
Wat waren we moe, dus onze ogen sloten erg snel.
Na het eten op de fiets op zoek gegaan naar een game arcade hall, voor een ddr machine voor katie. Met die vier pijlen waar je op danst. Maar helaas nog niet gevonden, moeders bijna overspannen want we moesten voor 12 uur binnen zijn. Maar alles is weer gelukt.
Wat waren we moe, dus onze ogen sloten erg snel.
Groetjes Katie en Anita
Kyoto manga museum, en ja het regent
Moeders op de fiets
Katie op de fiets
Een poort bij het keizerlijk paleis
Stenen uit de stenen tuin
Groepsfoto met de vader en dochter
Eerste harley gesignaleerd, maar het personeel wist niet eens wat ze in de etalage hadden staan.
Ons bij elkaar gekochte hutsteltje voor de avond
Geen opmerkingen:
Een reactie posten