Middle of Nowhere

Konban wa,

Mmm, lekker uitgeslapen deze morgen want moeders had de trein nog eens onder de loep genomen. We hadden een andere trein gevonden die er maar 2 uur over deed, ipv de 3 en een half die we eerst hadden, en was tevens een directe verbinding. Dus om half tien ons bedje uit, om 10 uur waren we op weg naar het lokale warenhuis, want we hadden nog een uur teveel.
Hier voor moeders nog een leuke pjama gekocht, en katie moest natuurlijk nog een keertje trommelen in de arcade hal.

Daarna koffers opgehaald, en lopend naar het station. Heuvel op is ietwat lastiger met 25 kilo bagage, maar het was ons gelukt. Afscheid genomen van Beppu en in de trein gestapt naar onze volgende bestemming. En inderdaad, na de geplande 2 uur, want in japan kennen ze geen treinvertragingen, kwamen we aan in Aso. En als je dacht dat Narai een klein gehucht was, dan was Aso miniscuul. Dus omdat we de bui al zagen hangen dat we een half uur naar ons hotel moesten lopen maar een taxi genomen.

Ons vermoeden klopte, het was erg ver weg, want we waren een treinstation te vroeg uitgestapt. Maar een kleine troost voor ons, de taxi chauffeur kon het ook niet vinden, dus de teller ging al stil en er werd druk overlegt met het hoofdkwartier. En na nog wat bochtjes draaien en piepende remmen kwamen we aan bij bellbird, ons hotel voor de komende twee nachten. Een prachtig groot huis, ziet er zelfs ietwat amerikaans uit en ruikt erg lekker van binnen. Ook hier werden we opgewacht door aardig eigenaren die een klein beetje engels spreken. Onze kamer is redelijk ruim, maar heeft prachtig grote ramen, een platte tv en een mooi badkamertje.

Nadat we alles weer geinstaleerd hadden zijn we eerst achter internet gekropen om alles weer bij te werken voor allen die dit volgen. Hiermee klaar begonnen onze buikjes toch wel te rammelen.
We hebben dus onze goede wandelschoenen aan getrokken en zijn eerst richting het lokale dorpje gelopen maar daar was niks te vinden en toen maar de trein genomen naar Aso. Daar ook weer rondgelopen, maar nog niks eetbaars gevonden. Wel een winkeltje waar we een leuk schortje hebben gekocht, maar dat is niet eetbaar. Dus uiteindelijk (verrassing) de trein gemist en moesten we terug lopen naar ons hotel, wat ruim 3 kilometer was. Na deze bergbeklimmingen een lekker eettentje gevonden waar we hebben gegeten. Met lokaal japans eten.

Bij terugkomst bij ons hotel een lekker bad genomen en zijn vroeg naar bed gegaan.

Groetjes Katie en Anita

Goodbye beppu
Weer prachitg uitzicht vanuit de trein

Onze kamer in Aso

Mais die te drogen hangt
Ons heerlijke avondeten