Op naar het Eiland

Konnichiwa,

Afscheid genomen van onze ryokan in Kyoto, waar we het ontzettend naar onze zin hadden gehad, en van onze fietsen. Weer met onze inmiddels veel te zware koffers terug naar het station gelopen. Het zweet stond ons flink op het voorhoofd, zeker met 33 graden erbij. Moeders dacht dat we niet op tijd zouden komen, dusstonden we daar andehalf uur te vroeg op het station.
Dus eerst ons ontbijt samengesteld, wat vandaag bestond uit heerlijke donuts en een blikkie fanta. Daarna weer de trein in, supersnelle shinkansen, en vervolgens gestopt bij meji.

In meji ligt het grote himeji kasteel. Prachtig om te zien, compleet gratis en het was snikheet.
De flyers zeiden 5 minuten lopen van het station, maar we kwamen natuurlijk weer een antiekie tiekie markt tegen, waar even gekeken moest worden. Daar stond een mooi paard, maar die was alleen al zon 20 kilo, dus dat ging niet werken in de koffers. Mooie houten adelaar gezien, en die op de kiek genomen. Vervolgens door naar het kasteel.

Het kasteel zelf is wit met grijs, en enorm groot. Door een parkje gelopen (moeder weer even paffie paffie) en tenslotte alle trapjes en steegjes door. Iedereen die de dom hoog vindt, moet niet zeuren en een keertje hierheen gaan. Poeh Poeh, het zweet stond op onze bovenlip.
Maar we hadden prachtig uitzicht over heel meji en tegelijkertijd nog een geschiedenis lesje gehad.

Weer terug gelopen richting station, waar we een overdekte winkelstraat tegenkwamen. Ook die konden we niet ontwijken. Bij een leuke sokkenwinkel gestopt die uitverkoop had wat meegenomen. Daarna onze koffers weer uit de kluisjes gehaald, ideale oplossing als je ergens heen wilt zonder 20 kilo extra. De boemeltrein ingestapt en door naar onze (bijna bestemming).

Met de trein kwamen we aan bij miyajima-guchi, hier moesten we met de boot oversteken naar ons eiland. Lekker wat risotto en cupped noodles gehaald en door naar de boot. Natuurlijk vaarde die net weg en moesten we wachten op de volgende, hier opgestapt en op het bovendek ( na 3 trappen sjouwen met die koffers) en heerlijk genoten van onze eerste bootreis.
Bij aankomst zagen we al de grote oranje poort waar miyajima eiland om bekent staat.

Bootje af, en op onze weg naar ons guest house (het gaat steeds chiquer heten) zagen we de eerste bambies en herten al, die hier wild over het eiland lopen. Onze kamer is erg klein, maar met bad en douche, de koffers passen er net, en we hebben een platte televisie. Gedoucht en klaar om het eiland te verkennen, we kwamen het eerste hert al weer tegen die ook een royale hap uit onze plattegrond had genomen. Jaja, herten lusten ook papier. Daarna naar de gorte oranje poort gelopen, die nu niet onder water stond. We konden er dus dichtbij komen, en kwamen veel krabbetjes tegen op onze weg.

Hierna op zoek naar eten, maar wat bleek? Alles is hier potdicht na 5 uur. Dus geen eten te vinden op het hele eiland (of we moesten hert afschieten, maar dat leek ons geen goed plan). en het was al 8 uur geweest. Dus snel op de boot naar het vasteland. Daar heerlijk gegeten langs het water, moeders had gefriturde kippetjes met gebakken aardappel, met mayo en ketchup. Katie had gefrituurde groenten en vis met rijst. Het smaakte ons zeer goed.

Daarna weer snel terug naar het hotel, en om kwart voor elf ging ons lampje uit..

Groetjes Katie en Anita
グロ絵tじぇ巣　かちえ　円　あにた　

Moeders op de boot
Katie bij de herten
Bambies lusten ook plattegronden!

Het lijkt wel guatomano bay
De bekende oranje gate bij miyajima eiland
Moeders gaat weer jakie channen met haar karate kick
De koffers komen al goed vol, maar gaan nog dicht!